Turunçgiller, en bildik olduğumuz meyve topluluklarından biridir. 

Türkiye’de de bolca yetiştirilen turunçgillerin anavatanının Güney Çin ile Hindistan’ın bazı kesimleri ve Malezya olduğu bilinmektedir...

Ama asıl ilginç olanı, 'Turunç Ağacı'dır...

Zira Türkiye'de pek hak ettiği önemi görmese de, mevcut ağaçların yüzde 90'ından biraz fazlası, yani tamamına yakını; aşılam yöntemi ile, mandalina, limon, portakal, greyfurt hatta bergamut vermektedir. 

Turunçgiller çok uzun zamanlardan beri sağlık verici gıdalar olarak kabul edilmiştir. Bugün artık, hastalıklarda koruyucu ve iyileştirici özellikleriyle sıkça tükettiğimiz turunçgiller, yerel kültürlerde baş ağrısı, yüksek ateş, dizanteri, solunum yardımcısı, diyare durdurucu ve ağız enfeksiyonlarına karşı tedavi maksatlı kullanılmıştır. Turunçgiller, greyfurt, portakal, mandalina, lime, kumkuat ve limondan oluşmaktadır ve C vitamini en bilinen içeriğidir.

C vitamini, suda eriyen vitaminler grubundan olduğu için vücutta depo edilemez; bu yüzden günlük olarak vücudun ihtiyaç duyduğu vitaminler grubundadır. 

Turunçgillerde o kadar bol vtamin vardır ki, yarım limon suyunda bulunan vitamin oranı, normal bir insandaki on-on beş günlük ihtiyaç kadardır...

Özellikle hamile bayanlar ve çocuklar C vitaminine daha fazla ihtiyaç duyarlar.

Tüm bu bilgiler ışığında, turnuçgillerin yararlarını biraz daha detaylandırabiliriz. 

Bu bakışla, turunçgiller, sindirim ve boşaltım sistemini güçlü kılar, doğal bir antioksidan özelliği vardır.

Yaraların iyileşmesini hızlandırır, girebe karşı önlem alınmasını sağlar. 
Kan damarlarının oluşumuna yardım eder. 

Kemik oluşumunda etkilidir.

Turunçgiller, vitamince zengin, duyusal özellikleri oldukça tatmin edici, yaygın ve ucuz gıdalardır. Turunçgiller meyve ve meyve sularının tüketimi insan sağlığı için çok önemlidir.